| A ona wcią ma nadzieję |
| Witaj Beato! Od mojego ostatniego wpisu wiele się zmieniło.Dostosowałam się do rad .Konsekwencja w postępowaniu, powiesz i robisz to właśnie jest to.Przestałam na siłę nawracać swojego męża.On pije więc to jego problem.Chce być ze mną to musi coś z tym robić nie chce to droga wolna. Wiesz czy z nim nie pijącym bo innej opcji nie ma w tej chwili czy sama bez alko to i tak wygrałam.Wygrałam swoje życie. Nie tak je sobie wyobrażałam więc czas by coś z tym zrobić. Mam je tylko jedno i chcę je przeżyć tak jak mi będzie dobrze. Porzuciłam wstyd , były dwie interwencje policji, dla niego obciach na całej linii bo narozrabiał na całego 2 m-c temu, ja w niczym mu nie pomagałam,nie tuszowałam,nie tłumaczyłam. Pozwoliłam runąć dupą o beton tak jak radzili bo tego czego on się dopuścił to właśnie było dno zresztą sam to potwierdził. Dziś nie pije od 2 m-c wyraża chęć pójścia na terapię. A ja? Ja nie ufam, nie wierzę,nie dam się już wkręcić. Chcę dowodów jeszcze raz dowodów.Kilkanaście lat pracował na to,że jego słowa nie są dla mnie nic warte. Nie pozwolę się juz zmanipulować. I co najważniejsze.rozpoczęłam terapię. Cudów nie ma moja droga trzeba los wziąć we własne ręce. |