| Jesteś alkoholiczką. To nie jest sprawa typu "dostałam pałę z czegośtam, ale ją poprawię i nikt się nie dowie". Sama mówisz, że nie chcesz takm żyć i masz rację. Biorąc pod uwagę Twój stan, może być naprawdę o wiele gorzej. Dlatego powinnaś powiedziec rodzicom. Jeśli się boisz, że będą źli itd. to wierz mi - ataki padaczki i delirium tremens są znacznie gorsze od gniewu najbliższych. Powrzeszczą trochę, ale przecież Ci pomogą, w końcu jesteś dla nich najważniejsza. Jeśli dalej będziesz ukrywac swój nałóg przed rodzicami, nie uda Ci się nic zrobić, bo niby jak? Powiedz im o wszystkim i nie pisz, że nie, bo się załamią, z domu wyrzucą czy coś - oni się dopiero załamią, jak za kilka lat dostaną telefon ze szpitala, że ich córka została znaleziona tu i tu, bo dostała na ulicy ataku epilepsji. Teraz można jeszcze dużo zmienić, potem będzie coraz trudniej. Powodzenia. |